Pastos permanentes

Galicia como rexión con gran actividade gandeira presenta unha importante superficie de pastos permanentes.

Segundo o Real Decreto 1048/2020, os pastos permanentes son terras utilizadas para a produción de herbas e outras forraxes herbáceos naturais (espontáneos) ou cultivados, incluídos os pasteiros permanentes e que non fosen incluídas na rotación de cultivos da explotación durante cinco anos ou máis, nin fosen cavadas, aradas ou resementadas cun tipo de gramínea ou forraxe herbáceo diferente durante cinco anos ou máis. Poden incluír outras especies arbustivas e arbóreas que poden servir de pastos e outras especies tales como arbustos e árbores que producen alimentos para os animais, mesmo se as herbas ou outras forraxes herbáceos non son predominantes ou ben non están presentes nas devanditas terras.

Nos recintos de pastos permanentes intervén o Coeficiente de Subvencionabilidade de Pastos (CSP) no cálculo da superficie subvencionable, de xeito que é preciso multiplicar a superficie xeométrica do recinto polo CSP para obter a superficie máxima sobre a que se obteñen as axudas relacionadas cos pastos. Para o cálculo automático deste coeficiente desenvolveuse unha metodoloxía a nivel estatal que emprega imaxes de satélite, imaxes LiDAR, o modelo dixital do terreo e outras fontes cartográficas de interese que establecen información de subvencionabilidade estable no tempo (en píxel de tamaño 5x5 m) de xeito que é posible actualizar o CSP nos recintos de pastos aínda que se modifique a súa delimitación. A metodoloxía do cálculo automático persigue calcular o CSP con datos obxectivos, interveñen no cálculo factores como a pendente media, a presenza de improdutivos, a accesibilidade do gando ao pasto (“penetrabilidade da vexetación”) ou o tipo de especie. Tamén existen recintos de pastos nos que se realizaron modificacións posteriores ao cálculo automático coas imaxes aéreas e teñen CSP asinados manualmente por controis sobre o terreo realizados polo FOGGA

No SIXPAC os pastos permanentes divídense en 3 tipoloxías, en función da presenza de especies arbustivas ou arbóreas:

- Pasteiros (PS): superficie para a produción de forraxe de forma natural ou cultivado (sen incluír na rotación de cultivos durante 5 anos) na que predominan especies herbáceas con escasa ou nula presenza de arbustos ou arboredo. 

- Pastos arbustivos (PR): superficie na que se produce forraxe de forma natural con predominancia de especies arbustivas. A actividade principal nos recintos activos (CSP > 0) é o pastoreo, nas imaxes aéreas apréciase monte baixo. Os recintos sen actividade gandeira teñen un CSP igual a 0, poden ser superficies de pasto abandonadas ou, tamén, superficies de borde nas terras agrarias non subvencionables, salvo que estean se consideren Elementos da paisaxe e, polo tanto, queden protexidos pola Condicionalidade.

- Pastos arbolado (PA): superficie na que se produce forraxe de forma natural con predominancia de arboredo, aínda que tamén pode apreciarse monte baixo e pasteiro. Igual que no caso anterior dos PR, os recintos con pastoreo teñen un CSP maior de 0 e os recintos sen actividade agraria poden ser abandonos ou bordes de parcelas cultivadas ou pastos, igual que os PR. 

Segundo os datos da campaña 2025:

Matriz de pastos Guía de pastos